Terug naar het vaste land!

Hallo allemaal!!
En daar zijn we weer hoor, inmiddels al 2 weken weg van huis en wat vliegt de tijd zeg.
Ik was gebleven bij het begin van mijn duikcursus die ik zonder problemen heb afgerond, de 4 duiken in zee waren echt onvoorstelbaar mooi. Ik mag nu duiken tot 18 meter diep en weet zeker dat ik nog wel een paar keer de bodem van de zee wil gaan bekijken tijdens me reis. Het valt me wel op dat er een hele hoop Nederlanders op Koh Tao te vinden zijn en dat is toch wel fijn met communiceren en gewoon lekker mee op stap te gaan. De uitgaansavonden bij de strandbarren blijven speciaal met hun vuurshows. Zo hebben we touwgesprongen met een in de brand staand touw en door in vuur staande ringen gespongen, met als resultaat de benodige brandwonden. Haha, het klinkt zo behoorlijk appart als ik er achteraf over nadenk.
Een paar dagen na het afronden van me duikcursus kwam Thomas (oud klasgenootje van mij) naar Koh Tao om samen met mij 3,5 weken te gaan reizen. Was toch wel weer erg fijn om weer wat bekends uit Nederland tegen te komen. Eerste wat we gedaan hebben was een scooter huren en even flink als een stel bazen over het eiland heen wezen toeren.
We wouden een van de baaien bezoeken die aan de dunbevolkte kant van het eiland lag. Leuke was alleen dat we totaal de weg zijn kwijtgeraakt, halverwege werd het pad zo slecht dat we niet meer met scooters verder konden en zijn toen maar gaan lopen (op slippers). Na een flinke wandeltocht van bijna een uur dachten we eindelijk bij de bewoonde wereld uit te komen. We zagen namelijk een resort uit de windernnis opkomen. Het lullige was alleen dat dit resort verlaten bleek te zijn, we stonden we wel even raar van te kijken. Al de spullen stonden er nog en het leek net alsof de mensen met haast weg waren gegaan. Het had wel iets weg van Jurrasic park. Na wat gezwommen te hebben in de baai kwamen we een (nederlandse) bewoner van het gebied tegen die vertelde dat het resort 2 jaar geleden falliet was gegaan en de eigenaren alles hebben achter gelaten. Die gast liet ons ook een plek zien waar we van een rots de zee in konden springen (meter of 8 á 9). Na een aantal sprongen en de nodige adrealinestoten begonnen we aan onze reis door de jungle terug naar de bewoonde wereld. We waren op slippers dus het was een behoorlijk zware reis over de bergen van Koh Tao. Vermoeid maar voldaan en met behoorlijk kapotte voeten kwamen we terug bij onze scooters om voor de rest van deze zeer geslaagde dag te relaxen en 's avonds nog eens even flink te gaan stappen.
Dag erna was niet bijzonder, eigenlijk vooral uitbrakken.
Dag daarop zijn we vroeg opgestaan en hebben we een kajak gehuurd om vervolgens via zee naar Koh Nuang Yang (Shark Island) te peddellen (klein eilandje naast Koh Tao), eigenlijk was dit niet meer dan een hoge berg met een gigantisch mooi en fijn uitzicht over een groot gedeelte van Koh Tao.
Niet echt handig was het feit dat we op de terugweg naar Koh Tao vol de stroming tegen hadden maar goed we hebben het gered.
Ik realiseerde met toen dit ik gewoon al 10 dagen op Koh Tao zat en dat er nog een hoop gezien moest worden van de wereld. Dat was het laatste nachtje Koh Tao, de volgende dag hebben we de nachtboot genomen naar het vaste land (uurtje of 7 varen) en vervolgens met een busje doorgeramd naar Nakhon Si Thammarat, het was weer een vrij zware reis met weer vrij weinig slaap. We zijn vanmorgen 8 uur aangekomen.
Vandaag was dan ook een niet al te inspannend dagje, beetje de stad verkend. Het is hier zo anders dan Koh Tao en Bangkok, het is hier alles behalve toeristisch. De hele dag zijn we maar een paar westerlingen tegen gekomen. We worden door de plaatselijke bevolking dan ook behoorlijk vaak raar aangekeken als we over straat lopen. Dat het hier niet toeristisch is, is ook wel terug te zien aan de prijzen want hier kost het allemaal nog minder dan op mijn vorige bestemmingen. We zitten nu in een goed hotel met een mooi uitzicht over de stad voor 3,50 euro per persoon. Na een goed avondmaal zijn we terug naar het hotel gegaan om hier de rest van de avond nog een beetje te relaxen.
Ik merk nu toch wel dat ik het Nederlandse eten een beetje begin te missen want in plaats van het altijd fijne prakie van mama zitten we hier voornamelijk aan de rijst. Ook kaas en yoghurt schijnt hier niet te bestaan maar in plaats daarvan is het volop genieten van de Thaise keuken.
Het plan is om morgen het binnenland in te reizen om een grote waterval te gaan bekijken en om overmorgen richting het zuid-westen van Thailand te vertrekken.

Voor nu heb ik iedereen hopelijk weer even bijgepraat zodat ik weer lekker kan gaan slapen.
Heel veel groeten vanaf het nog steeds buitengewone Thailand!!